“Υπάρχουν άνθρωποι κάπου που δεν
αντέχουν άλλο τη σιωπή.
Αφήνουν οτιδήποτε σημάδια για να
φανερωθεί ότι πέρασαν από εδώ.
Άλλοι βάζουν τ’ όνομά τους σ’ έναν τοίχο ή στον ώμο
ενός αγάλματος.
Υπάρχουν άνθρωποι που αφήνουν από τον εαυτό τους
μόνο την ημερομηνία ή τ’ αρχικά μιας αγάπης.
Υπάρχουν τρελοί που χαράζουν πάνω σ’ ένα
νυχτερινό παγκάκι
την ομολογία ενός φόνου.
Υπάρχουν περιπλανώμενοι που αφήνουν σ’ ένα
δέντρο
το ανίερο χνάρι του πάθους τους.
Οι διαβάτες με το αδειανό βλέμμα και αυτοί
που αναρωτιόνται
για ένα μήνυμα αφημένο σε μια πόρτα.
Για μια λέξη που δεν έχει πια νόημα αφότου
κατεδαφίστηκε η φυλακή.
Οι διαβάτες κοιτάζουν να καίγονται μάταια
τα σημάδια.
Οι διαβάτες δεν καταλαβαίνουν τίποτε
γι’ αυτή τη βιασύνη
να έχεις να γράψεις αυτό που ποτέ δε θα μπει
μέσα στα βιβλία”
ARAGON
